Βρισκόμαστε στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης, την ένταση και τη διάρκεια της οποίας κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Στην περιοχή μας έχουμε ήδη αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε τις επιπτώσεις της κρίσης. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν πλέον οι τράπεζες. Οι κάνουλες έκλεισαν, ακόμη και στους καλούς πελάτες.
Βέβαια, πρέπει να λάβει κανείς υπόψη κι άλλα χαρακτηριστικά της τοπικής μας οικονομίας. Το πλήγμα που έχει δεχθεί το αγροτικό εισόδημα, το οποίο βέβαια δεν οφείλεται στην διεθνή οικονομική κρίση, έχει όμως προκαλέσει ανεπανόρθωτο πλήγμα στην τοπική οικονομία και την ψυχολογία των πολιτών.
Τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την περίοδο είναι πολλά, μεγάλα και δύσκολα. Κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις, ανεργία, ακρίβεια, φτώχεια, ανέχεια.
Όλοι εμείς που ζούμε στις μικρές τοπικές κοινωνίες, γνωριζόμαστε μεταξύ μας και μας συνδέουν πολλοί και στενοί δεσμοί, γι’ αυτό πρέπει να επιστρέψουμε στις παραδοσιακές αξίες. Θα πρέπει να επανέλθουν αξίες όπως η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση και να ελαχιστοποιήσουμε τις επιπτώσεις της.
Επομένως, κατά την άποψή μου απαιτείται άμεσα από εμάς τους ίδιους:
Πρώτον, άμεση στήριξη της τοπικής αγοράς.
Βάζουμε ως προτεραιότητα την επιλογή των τοπικών προϊόντων, όσων υπάρχουν στην αγορά και την προτίμηση στους τοπικούς προμηθευτές-επαγγελματίες. Δεν έχουμε τεράστια αγορά, καλύπτει όμως όλες τις καταναλωτικές μας ανάγκες.
Ως καταναλωτές, διότι είμαστε όλοι καταναλωτές, δεν αρκεί μόνο να δείξουμε ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, αλλά θα πρέπει να αλλάξουμε την καταναλωτική μας συμπεριφορά και τα καταναλωτικά μας πρότυπα με βάση τις αρχές, τις ανάγκες μας και το διαθέσιμο εισόδημα.
Ειδικά αυτή την περίοδο πρέπει να στηρίξουμε τα δικά μας μαγαζιά, τους δικούς μας
ανθρώπους, γιατί είναι οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί, οι γείτονες, οι συγχωριανοί, οι συμπολίτες. Γιατί τα χρήματα που δαπανώνται σε αυτούς μένουν στην τοπική κοινωνία, καταναλώνονται εδώ, επενδύονται εδώ, ανακυκλώνονται εδώ.
Τώρα μας χρειάζονται και τους χρειαζόμαστε όσο ποτέ.
Για να κινηθεί η τοπική οικονομία, πρέπει να συμμετέχουμε όλοι στις δραστηριότητές της. Από εκεί αντλούμε όλοι το εισόδημά μας, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, έμποροι, επαγγελματίες, εργαζόμενοι. Αν ένας κλάδος αντιμετωπίσει πρόβλημα οι επιπτώσεις μετακυλίονται σε όλους.
Δεύτερον, πρέπει να επιδείξουμε υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης απέναντι στους συνανθρώπους μας που στερούνται βασικών αγαθών ή δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Να διατηρήσουμε και να δυναμώσουμε τους κοινωνικούς ιστούς, να συμμετέχουμε και να στηρίξουμε τους φορείς κοινωνικής αλληλεγγύης και όλους όσους δραστηριοποιούνται σε αυτήν την κατεύθυνση.
Ας βοηθήσουμε όλοι μαζί για να μη βλέπουμε στον μικρό μας τόπο εικόνες συνανθρώπων μας να μαζεύουν απομεινάρια από τις λαϊκές ή να ψάχνουν κάδους απορριμμάτων. Πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε ότι σε περιόδους μεγάλης οικονομικής κρίσης όπως η σημερινή, η μοναδική μας περιουσία είναι μόνο η κοινωνία.
Ας κοιτάξουμε πρώτα τον Άνθρωπο.
Η οικονομική ανάπτυξη της τοπικής αγοράς, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θετική εικόνα που μπορεί να έχει ο καθένας μας για την πόλη που αγαπάμε και που είναι βέβαιο ότι επιθυμούμε να συνδράμουμε προς την οικονομική της ευρωστία και αυτοτέλεια.
1 σχόλιο:
Πολύ σημαντικό και επίκαιρο το θέμα σου φίλε μου Λευτέρη.
Σε μία δύσκολη χρονική περίοδο λόγω οικονομικής ύφεσης, όπου τόσο τα περιθώρια κέρδους, οι μισθοί αλλά οι θέσεις εργασίας μειώνονται δραματικά, καθίσταται σχεδόν επιβεβλημένη η στήριξη της τοπικής αγοράς.
Αν δεχτούμε ότι το χρήμα παραμένει σταθερό και με δεδομένες τις ελάχιστες - αν όχι μηδενικές - εξαγωγές που έχουμε τοπικά όπως επίσης και την σταδιακή μείωση του στρατού, δεν υπάρχει εισροή "ξένου" κεφαλαίου με αποτέλεσμα η κατάσταση ολοένα και να δυσκολεύει.
Η οικονομική "αυτοσυντήρηση" (τοπικά) είναι πλέον μονόδρομος.
Δημοσίευση σχολίου