Μέχρι τώρα, η «πορεία» του νομού Έβρου, προκαλούσε αγωνία και προβληματισμό. Δεν έφταναν, η απειλή από το γείτονα, το μεταναστευτικό, η ερημοποίηση της ενδοχώρας, η δημογραφική μείωση, η αποβιομηχάνιση, η απαξίωση των πανεπιστημιακών τμημάτων, οι πλημμύρες, ζήσαμε για 16 συνεχόμενα μερόνυχτα την πύρινη κόλαση. Νοιώσαμε την εγκατάλειψη, τον φόβο, τη θλίψη, την απελπισία. Τώρα, μετά την απόγνωση, κυριαρχεί πλέον ο θυμός κι η αγανάκτηση. Τα διακρίνω στα μάτια των συμπολιτών μου.
Η καταστροφή στον Έβρο είναι επικών διαστάσεων! Ήταν, από τότε που άρχισαν να καταγράφονται δεδομένα, η μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Τα στοιχεία που έδωσε η ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus για τις πυρκαγιές στον Έβρο είναι σοκαριστικά. Κάηκαν 1 εκατομμύριο στρέμματα. Το 10% των αγροτικών και το 50% των δασικών εκτάσεων του νομού.
Το μοναδικό δάσος της Δαδιάς καταστράφηκε ολοσχερώς και για να αναγεννηθεί ο κεντρικός πυρήνας, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα χρειαστεί περίπου 150 χρόνια. Οι μαυρόγυπες, οι ασπροπάρηδες, και τα όρνεα που φώλιαζαν σε αυτό το δάσος και αναπαράγονταν, είτε έχουν καεί είτε έχουν φύγει. Δεν θα ξαναέρθουν. Το δάσος δεν θα επανέλθει σε αυτήν του την μορφή.
Χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα αποθηκών, κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων και βιομηχανικών κτηρίων κάηκαν ή υπέστησαν ζημιές.
Χιλιάδες αιγοπρόβατα, εκατοντάδες αγελάδες, εκατομμύρια μελίσσια χάθηκαν στη φωτιά.
Εκατοντάδες καμένα άγρια ζώα, ελάφια, λαγοί αγριογούρουνα, ζαρκάδια.
Το μελισσοκομικό κέντρου Σουφλίου κάηκε ολοσχερώς.
Εκκενώθηκε μέχρι και το νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, το μεγαλύτερο περιφερειακό νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας.
Τα καταστροφικά αποτελέσματα είναι άμεσα, τόσο στην βραχυπρόθεσμη οικονομία όσο και μακροπρόθεσμα. Οι συνέπειες θα είναι εκτεταμένες και θα είναι εμφανείς σε ολόκληρο το φάσμα των δραστηριοτήτων του νομού, στον κοινωνικό ιστό και στην επιχειρηματικότητα. Κάποια επαγγέλματα θα εκλείψουν, πολλοί εργάτες γης θα μεταναστεύσουν, ο τουρισμός κι η επισκεψιμότητα θα πληγούν, ενώ η διαφαινόμενη επενδυτική τάση θα ανασταλεί.
Εκτός συνόρων, το πλήγμα στο πρεστίζ της χώρας ανυπολόγιστο. Για την ασφάλεια, την αξιοπιστία και την ανθεκτικότητα της.
Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι αυτονόητη. Για τη μη προετοιμασία αλλά και για την αντιμετώπιση. Για μια ακόμα φορά εκ του αποτελέσματος, αποδείχθηκε η ανεπάρκεια και η ανικανότητα του δήθεν επιτελικού κράτους του κ. Μητσοτάκη.
Αντί όμως να αναζητηθούν οι αιτίες που οδηγούν τη χώρα από τη μια καταστροφή στην άλλη, κάθε φορά επινοούνται σενάρια που αποσκοπούν να αφήσουν αλώβητη την πολιτική εξουσία. Η Κυβέρνηση με αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις άρνησης δεδομένων και στοιχείων φορέων, προσπαθεί να δημιουργήσει «φταίχτες», ερεθίζοντας τα ένστικτα των πληγωμένων Εβριτών, και κάποιοι παρασύρονται από την ανασφάλεια που νιώθουν και λειτουργούν ως «αυτόκλητοι σερίφηδες». Η προσφυγή στην αυτοδικία είναι η εύκολη διέξοδος για ευερέθιστους ανθρώπους με ακροδεξιά πολιτική αφετηρία.
Οι κάτοικοι του νομού Έβρου όμως, γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι έχουν απαξιώσει την περιοχή τα τελευταία χρόνια με την καταστροφική πολιτική τους. Είναι η πολιτική των κυβερνώντων σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, που αντί να αξιοποιήσουν τη γεωπολιτική εκτίναξη της περιοχής που την κατέστησε το επίκεντρο της χώρας με όρους εθνικής οικονομίας, την απαξίωσαν σε όλα τα επίπεδα. Έτσι παρέμεινε αναξιοποίητο το λιμάνι, παρά τη χρηματοδότηση από την Ε.Ε. και την ανακαίνιση του σιδηροδρομικού άξονα, με αποτέλεσμα αντί για παραγωγικό να έχει ενταχθεί σε στρατιωτικές σκοπιμότητες. Τα χωριά του νομού έχουν ερημώσει, η νεολαία μετανάστευσε στα ξένα για δουλειά, ο παραγωγικός τομέας φθίνει συνεχώς.
Ποιος λοιπόν μπορεί να πιστέψει ότι αυτοί οι κυβερνώντες που εγκατέλειψαν την περιοχή, θα διέθεταν οικονομικούς πόρους και θα έκαναν έναν σοβαρό επιστημονικό σχεδιασμό για την περιβαλλοντική της προστασία, για την επάνδρωση των αρμόδιων υπηρεσιών και την προμήθεια του απαιτούμενου εξοπλισμού, για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, για δασική οδοποιία, για απομάκρυνση της καύσιμης ύλης πριν από κάθε καλοκαίρι;
Οι σοβαρές χώρες και οι αντίστοιχες κυβερνήσεις τους, αναπτύσσουν διάλογο με τους επιστήμονες και την κοινωνία για ν’ αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα προβλήματά τους.
Σ’ αυτή την πυρκαγιά, τα οδυνηρά αποτελέσματα κατέδειξαν ότι απαιτούνται άμεσα βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές. Κι αυτές αφορούν στον τομέα της δασοπυρόσβεσης, στον κρίσιμο τομέα της διαχείρισης των δασών, στον τομέα διαχείρισης των περιοχών NATURA, στο βαθμό εμπλοκής των φορέων της αυτοδιοίκησης στο συντονισμό των ενεργειών πρόληψης και καταστολής.
Χωρίς καμία καθυστέρηση θα πρέπει ο νομός Έβρου να μπει στην κορυφή των προτεραιοτήτων της Ελληνικής Πολιτείας.
Να αρχίσουμε άμεσα από τις αποζημιώσεις και την οικονομική ανακούφιση των πληγέντων και να πάμε σταδιακά στην αποκατάσταση των ζημιών!
Αλλά να μην μείνουμε εκεί!
Απαιτείται να υπάρξει ένα Ολοκληρωμένο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα για τον Έβρο. Ένα πρόγραμμα που θα έχει χαρακτήρα ζωτικής σημασίας. Ένα πρόγραμμα με γενναιόδωρα μέτρα και πολιτικές που θα δώσουν πραγματική προοπτική στο νομό. Δράσεις άμεσες και κίνητρα ουσιαστικά, που θα είναι ικανά βραχυπρόθεσμα να ανατάξουν την καθοδική πορεία.
Κύριοι των Αθηνών και τοπικοί εκπρόσωποι τους, εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια!
Η Ελλάδα μέσω της Αλεξανδρούπολης επέστρεψε στο διεθνή χάρτη ως «παίκτης» υψηλής σημασίας. Η καταστροφή αυτή όμως έπληξε την ασφάλεια της χώρας. Είναι απαραίτητο να αποδείξουμε την αξιοπιστία και την ανθεκτικότητα μας ως κράτος, ως κοινωνία. Ιδιαίτερα στην περιοχή μας.
Το θέμα δεν αφορά μόνο την επιβίωση των ακριτών! Είναι Εθνικό Ζήτημα!
