Παραχώρηση δωρεάν οικοπέδου στην Αστυνομική Διεύθυνση Ορεστιάδας

Το θέμα που απασχόλησε το Δημοτικό Συμβούλιο την Πέμπτη 15/5/2008, ήταν η δωρεά οικοπέδου στην Αστυνομική Διεύθυνση Ορεστιάδας για την ανέγερση νέου Αστυνομικού Μεγάρου.
Δεν τρέφω αυταπάτες για τίποτα. Ούτε περιμένω πια από τη σημερινή Δημοτική Αρχή, να πάρει πρωτοβουλίες για λύσεις σε ζητήματα της περιοχής.
Εδώ και δύο μήνες περίπου, δεν τηρείται καν η αυτονόητη διαδικασία που θα έπρεπε να ακολουθήσει η Δημοτική Αρχή, για να επιλυθεί το παραπάνω ζήτημα.
Ο νομοθέτης, σε ζητήματα παραχώρησης οικοπέδων από το Δήμο, προέβλεψε την αυξημένη πλειοψηφία από το Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτόματα αυτό θα έπρεπε να οδηγεί την Συμπολίτευση, σε διαδικασίες συναίνεσης. Θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου να ξεκινήσουν διαδικασίες εσωτερικής διαβούλευσης με τις δημοτικές παρατάξεις, υπηρεσιακούς παράγοντες, την Αστυνομική Διεύθυνση Ορεστιάδας, τη Νομαρχία και τις υπηρεσίες της, ώστε να βρεθεί συναινετικά και μετά από μεγάλη συζήτηση, ένας χώρος στον οποίο να συμφωνούν αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι παράγοντες.
Βέβαια, η ίδια διαδικασία θα έπρεπε να ακολουθηθεί και στην περίπτωση της Πυροσβεστικής.
Το επιχείρημα που παρουσιάζει ο Δήμαρχος στην πρότασή του για παραχώρηση οικοπέδου στην περιοχή της Κλεισσούς (έναντι Νεκροταφείων), με πρόσχημα την ανάπτυξη της συγκεκριμένης υποβαθμισμένης περιοχής, μόνο απορία μπορεί να δημιουργήσει. Δυστυχώς οι αντιλήψεις του είδους πως, η ανάπτυξη και αναβάθμιση θα έρθει στην εν λόγω περιοχή, με την χωροθέτηση ενός τεράστιου δημόσιου κτιρίου, είναι απαρχαιωμένες.
Έκπληξη μεγάλη προκαλεί το γεγονός της επιμονής του Δημάρχου να δωθεί στην Αστυνομία, οικόπεδο της κυριότητας του Δήμου Ορεστιάδας. Ιδιαίτερα περίεργο γεγονός που δε στηρίζεται σε πολιτικά επιχειρήματα. Κι ενώ έχει ήδη διαφανεί η διάθεση της Νομαρχίας Έβρου να παραχωρήσει οικόπεδο, το οποίο μάλιστα ικανοποιεί την Αστυνομική Διεύθυνση.
Όλη αυτή η κουβέντα, κάνει σαφή πια την ανάγκη για ένα συνολικό χωροταξικό σχεδιασμό των δημοσίων κτιρίων της Ν. Ορεστιάδας. Δε μπορεί αποσπασματικά να συζητάμε και να αποφασίζουμε, χωρίς να αντιμετωπίζουμε συνολικά το ζήτημα της χωροθέτησης.