Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και ήταν γιος του βουλευτή των Φιλελευθέρων και του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Θεμιστοκλή Τσάτσου.
Σπούδασε νομικά στη Γερμανία και σε ηλικία μόλις 27 ετών ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το 1958, αποφοίτησε με άριστα από τη Νομική Σχολή Αθηνών και στη συνέχεια υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Τμήμα Διαβιβάσεων.
Το 1961, ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Αθήνας, ενώ εργαζόταν ήδη ως επιμελητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στο οποίο παρέμεινε τρία χρόνια.
Το 1964, υπήρξε ερευνητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ έως το 1966, υπεύθυνος για τη μελέτη του συνταγματικού καθεστώτος της Αυστρίας, της Ελλάδας και της Κύπρου.
Το 1968, η δικτατορία των συνταγματαρχών τον βρήκε στην Ελλάδα. Η χούντα δεν του έδωσε άδεια να διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας όπου είχε εκλεγεί υφηγητής.
Η αξία του όμως αναγνωρίζεται στη Δύση όπου ανακηρύχθηκε υφηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης.
Το 1969, έγινε μόνιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βόννης όπου δίδασκε έως το 1973. Στο μεταξύ εξελέγη καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης αλλά δεν διορίστηκε λόγω του δικτατορικού καθεστώτος.
Τον Μάρτιο του 1973, συνελήφθη και κρατήθηκε στις φυλακές της ΕΣΑ για τέσσερις μήνες μαζί με τους Α. Πεπονή, Δ. Μαρωνίτη, Κ. Αλαβάνο και Π. Πάγκαλο.
Απελευθερώθηκε με την αμνηστία που έδωσε η ''λύση Μαρκεζίνη''.
Το 1974, συμμετείχε ως υφυπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.
Το 1992, έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ και το Σεπτέμβριο του 1993, ενόψει των εκλογών της 10ης Οκτωβρίου, δήλωσε ότι στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, αλλά απέρριψε την περίπτωση να πολιτευτεί ή να συμμετάσχει μετεκλογικά σε οποιαδήποτε κυβερνητική δράση.
Στις ευρωεκλογές της 12ης Ιουνίου 1994 ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη για πρώτη φορά ευρωβουλευτής, θέση στην οποία επανεξελέγη το 1999.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου