Μουσείο Ακρόπολης

Με την ευκαιρία της συμμετοχής μου στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, επισκέφτηκα το νέο Μουσείο Ακρόπολης.

Δεν ξέρω πολλούς που να θέλουν να κοιμηθούν σε ένα μουσείο. Ούτε πολλά μουσεία που να σε καλούν να περάσεις τη νύχτα σου κοντά τους.

Παράξενη λοιπόν η επιθυμία.

Αλλά πάλι σε τούτο το μουσείο δεν θα είναι κανείς μόνος του.

Οι ήρεμες και γλυκές Κόρες μπορεί τη νύχτα - ποιος ξέρει;- να στήνουν τρελό χορό. Κι οι Καρυάτιδες είναι σίγουρο ότι θα συμμετέχουν στο ολονύκτιο πάρτυ. Οι Νίκες μπορεί να φτερουγίζουν ολόγυρα, φέρνοντας μηνύματα νικηφόρων μαχών κι οι ιππείς της ζωφόρου του Παρθενώνα ίσως να περάσουν για μια επιθεώρηση.

Φόβος, όμως, ουδείς.

Η θεά Αθηνά ψηλά από την Ακρόπολη, αλλά παρούσα και σε κάθε σημείο του Μουσείου, φροντίζει για την προστασία όλων.

Και αν μόνο ως όνειρο θα μπορούσε ως τώρα ο επισκέπτης να δει τους αρχαίους θεούς να ζωντανεύουν, στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία. Γιατί είναι η ιδανική στέγη για τα αριστουργήματα των μνημείων του Ιερού Βράχου, που μιλούν για την ιστορία όχι μόνο του ελληνικού αλλά και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Είναι το μουσείο που περιμένει την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα για τα οποία σταμάτησε ο χρόνος πριν από δύο αιώνες, με την κλοπή τους από τον Ελγιν. Είναι η διαρκής κραυγή των μαρμάρων που ζητούν τα κομμάτια τους που λείπουν.

Για όποιον δεν έχει πάει ακόμη, υπάρχει μόνο μια πρόταση.

Να προγραμματίσει το συντομότερο να το επισκεφτεί.

Το βίντεο του μουσείου είναι εδώ.