Γιατί δεν είναι εύκολη η συμπόρευση με το ΣΥΡΙΖΑ

Το τελευταίο διάστημα έχουν φουντώσει διάφορα σενάρια για πιθανή συμπόρευση του Κινήματος Αλλαγής με το ΣΥΡΙΖΑ και οι κύκλοι των ΜΜΕ που προσπαθούν να τα προωθήσουν, βρίσκουν κάποιους καλοθελητές, συνήθως απολιθώματα άλλης εποχής, αποτυχημένους πολιτικούς παίκτες, οι οποίοι αισθάνονται το χρόνο να τους προσπερνάει και προσπαθούν να ρίξουν την τελευταία τους «πολιτική ζαριά».

Είναι όμως δυνατή μια συμπόρευση έτσι απλά; Προφανώς όχι. Για τους παρακάτω λόγους:

Αρχικά για ιστορικούς λόγους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει ακόμη απολογηθεί ή ζητήσει συγνώμη για το βρώμικο ’89, όταν έστελνε στο Ειδικό Δικαστήριο τον ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο ο κ. Τσίπρας προσπαθεί εναγωνίως αλλά με μεγάλη αποτυχία να μιμηθεί.

Δεν έχει επίσης ζητήσει συγνώμη για τον άκρως δημαγωγικό λόγο που ανέπτυξε ως αντιπολίτευση το 2010, όταν οι οπαδοί του κατήγγειλαν την κυβέρνηση και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ως προδότες και γερμανοτσολιάδες, όταν απειλούσαν με κρεμάλες, όταν πορεύτηκαν με κεντρικό σύνθημα «Ή εμείς ή αυτοί» και το «Ή θα μας τελειώσουν ή θα τους τελειώσουμε», δηλητηριάζοντας και διχάζοντας τον Ελληνικό λαό. Ενώ, όταν μετά τον έντονο λαϊκισμό ανέλαβαν την εξουσία, εφάρμοσαν ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές εξαθλιώνοντας τη μεσαία τάξη. 

Στη συνέχεια για λόγους αναξιοπιστίας.

Πως μπορεί να υπάρχει σύμπνοια, όταν τη χρονική στιγμή που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία, επέλεξε να ενωθεί με τα δεσμά της εξουσίας με ένα κόμμα μη προοδευτικό, ένα κόμμα που κραύγαζε με εθνικιστικές κορώνες, ένα κόμμα «ψεκασμένων λαϊκιστών». Στην πορεία για να κρατηθεί λίγο περισσότερο στην κυβέρνηση, δε δίστασε να εξαγοράσει τάζοντας πολιτικές θέσεις σε όσους πρόθυμους έβρισκε, μήπως και καταφέρει να ξεγελάσει το εκλογικό σώμα. Τώρα, αφού απορρόφησε όλα να «πολιτικά υπολείμματα» των ΑΝΕΛ και τους «χρήσιμους» και «πρόθυμους» πλην όμως ψηφοθηρικά κενούς, αποτυγχάνοντας να διευρύνει την επιρροή του στο εκλογικό σώμα, επιθυμεί να φορέσει τη μάσκα του προοδευτικού, επιδιώκοντας να βρει νέους συμμάχους για να γαντζωθεί ξανά στην εξουσία.

Τέλος για λόγους πολιτικής ουσίας.

Το Κίνημα Αλλαγής είναι ένα σύγχρονο κεντροαριστερό κίνημα. Αυτό στη σημερινή εποχή σημαίνει ότι, εκφράζει και ενσωματώνει τις αξίες, τις πολιτικές και ιδεολογικές αναφορές που στην Ευρώπη συγκροτούν τη σοσιαλδημοκρατία, έχει γνήσια και κι όχι κατά το δοκούν φιλοευρωπαϊκή προσέγγιση και στοχεύει στη ριζική μεταρρύθμιση όλων των παραμέτρων του πολιτικού, κοινωνικού, οικονομικού και πολιτισμικού σχηματισμού. Αυτά τα στοιχεία δεν συνδέονται με ένα κόμμα που ανέπτυξε διχαστική ρητορική, που βασίστηκε σε μια πέραν του δέοντος επιδοματική οικονομική πολιτική, που εργαλειοποίησε ακόμη και τη Δικαιοσύνη για να παραμείνει στην εξουσία, που δεν κατάφερε στα 5 χρόνια διακυβέρνησης να υλοποιήσει ούτε μια μεταρρύθμιση που έχει τόσο ανάγκη η πατρίδα μας.

Το Κίνημα Αλλαγής, η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, έχει μεγάλη ιστορική διαδρομή και προσφορά στον τόπο. Με αίσθημα ευθύνης, εκσυγχρονίζοντας τον πολιτικό του λόγο, διαμορφώνοντας ένα νέο πολιτικό στίγμα, αναδεικνύοντας νέα πολιτικά στελέχη με ενθουσιασμό αλλά και πετυχημένη πολιτική κι επαγγελματική διαδρομή, έχει μόνο έναν δρόμο να διανύσει. Αυτόν της πολιτικής αυτονομίας που είναι ανοιχτή σε συνεργασίες αλλά με όρους συνέπειας, ειλικρίνειας και πολιτικής αλληλοκατανόησης κι αλληλοσεβασμού.