Δεν είναι η πρώτη φορά που ζητήματα των εργαζομένων αλλά και των κτιριακών υποδομών κι εγκαταστάσεων στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, απασχολούν την τοπική κοινωνία του Έβρου κι ευρύτερα.
Δυστυχώς, το «κόσμημα» Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, από την κατασκευή του και την παράδοση σε λειτουργία το 2002, έχει αφεθεί στην τύχη του. Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε και ουδεμία ουσιαστική παρέμβαση έχει πραγματοποιηθεί για τη συντήρηση των κτιριακών υποδομών, τη βελτίωση των εγκαταστάσεων, την ενεργειακή του αναβάθμιση.
Ο μεγαλύτερος πυλώνας συγκράτησης του πληθυσμού, έρμαιο στην τύχη του.
Πέρα από τους ασθενείς που αναζητούν εκεί ίαση στα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν, έχουν βρει «άσυλο» περιστέρια και αδέσποτες γάτες, που κυκλοφορούν ανενόχλητες στο εσωτερικό των χώρων του νοσοκομείου, ακόμη και στους θαλάμους νοσηλείας, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των νοσηλευόμενων. Οι καταγγελίες των ασθενών δημοσιοποιούνται η μία μετά την άλλη, εκθέτοντας τη θλιβερή πραγματικότητα, ενώ οι φωτογραφίες και τα βίντεο αδιάψευστοι μάρτυρες της κατάντιας.
Οι κτιριακές υποδομές χρήζουν βασικής συντήρησης, τα ασανσέρ δεν λειτουργούν, τμήματα του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού παραμένουν σε αδράνεια, αλλά κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα.
Η υποστελέχωση του προσωπικού είναι εμφανής και την αντιμετωπίζουν όλοι οι νοσηλευόμενοι, αφού ζουν από πρώτο χέρι τις συνθήκες λειτουργίας. Το επικουρικό προσωπικό, ως προσωρινή λύση, τελεί συνεχώς υπό τη αίρεση της μη ανανέωσης της παραμονής τους. Οι λίγοι που στελεχώνουν τις κλινικές, προσπαθούν εναγωνίως να εξυπηρετήσουν με κάθε τρόπο.
Οι κραυγές απόγνωσης των πολιτών αλλά και των εργαζόμενων, αντιμετωπίζουν την απίστευτη αδιαφορία και την αδυναμία της διοίκησης να δώσει τόσο καιρό κάποιες αξιόπιστες λύσεις. Δεν μπορεί σ’ όλες αυτές τις εξοργιστικές εικόνες η διοίκηση να κλείνει αδιάφορα τα μάτια.
Όμως, όσο η υγεία αντιμετωπίζεται με όρους αγοράς και ως πεδίο κερδοφορίας, τόσο τα προβλήματα θα πληθαίνουν.
Το ζήσαμε όλοι πιο έντονα τα τελευταία χρόνια με την πανδημία, που ευτυχώς το δημόσιο υγειονομικό σύστημα ήταν αυτό που αντιστάθηκε και άντεξε χάρη στην αυταπάρνηση των εργαζόμενων, αλλά και τις τελευταίες μέρες με τις ελλείψεις σε βασικά φάρμακα.
Και τώρα τελευταία, λίγες μόνο μέρες μετά τις απολύσεις 19 καθαριστριών από το νοσοκομείο της Κομοτηνής, άλλοι 139 εργαζόμενοι του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης (Π.Γ.Ν.Α.) χάνουν τη δουλειά τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Πρόκειται για υπαλλήλους οι οποίοι εργάζονται κυρίως στους τομείς της καθαριότητας, της φύλαξης και της σίτισης, με ανανεούμενες συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Είναι άνθρωποι που κάλυψαν τις ανάγκες του νοσοκομείου, μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού. Δυστυχώς, το αντάλλαγμα των πολύτιμων υπηρεσιών που προσέφεραν αυτοί οι εργαζόμενοι, είναι η άμεση απόλυση τους αφού έχει αποφασιστεί η ανάθεση σε εργολάβο, παρόλο που δεν είναι σίγουρο ότι αυτό αποσκοπεί προς το δημόσιο οικονομικό συμφέρον.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Έβρου του ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής Έβρου αντέδρασε άμεσα και σ’ αυτό το ζήτημα και σε συνεργασία με τους βουλευτές κ. Φραγγίδη και κ. Μουλκιώτη σχημάτισαν και κατέθεσαν κοινοβουλευτική ερώτηση και ζητούν άμεσα απαντήσεις για το μέλλον των συμβασιούχων του Π.Γ.Ν. Αλεξανδρούπολης.
Δυστυχώς η δημόσια υγεία κάθε μέρα πέφτει θύμα των κεντρικών πολιτικών που εφαρμόζονται από την Κυβέρνηση και τους κατά τόπους λειτουργούς της και υποβαθμίζεται σταδιακά.
Οι πολίτες του Έβρου και της περιφέρειας μας, δεν αξίζουν τέτοια αντιμετώπιση και το ΠΑΣΟΚ που σφράγισε την πορεία του με την δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστεί με πολιτικές υποβάθμισης και ιδιωτικοποιήσεων. Γι’ αυτό προτείνουμε:
Δυστυχώς, το «κόσμημα» Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, από την κατασκευή του και την παράδοση σε λειτουργία το 2002, έχει αφεθεί στην τύχη του. Έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε και ουδεμία ουσιαστική παρέμβαση έχει πραγματοποιηθεί για τη συντήρηση των κτιριακών υποδομών, τη βελτίωση των εγκαταστάσεων, την ενεργειακή του αναβάθμιση.
Ο μεγαλύτερος πυλώνας συγκράτησης του πληθυσμού, έρμαιο στην τύχη του.
Πέρα από τους ασθενείς που αναζητούν εκεί ίαση στα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν, έχουν βρει «άσυλο» περιστέρια και αδέσποτες γάτες, που κυκλοφορούν ανενόχλητες στο εσωτερικό των χώρων του νοσοκομείου, ακόμη και στους θαλάμους νοσηλείας, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των νοσηλευόμενων. Οι καταγγελίες των ασθενών δημοσιοποιούνται η μία μετά την άλλη, εκθέτοντας τη θλιβερή πραγματικότητα, ενώ οι φωτογραφίες και τα βίντεο αδιάψευστοι μάρτυρες της κατάντιας.
Οι κτιριακές υποδομές χρήζουν βασικής συντήρησης, τα ασανσέρ δεν λειτουργούν, τμήματα του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού παραμένουν σε αδράνεια, αλλά κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα.
Η υποστελέχωση του προσωπικού είναι εμφανής και την αντιμετωπίζουν όλοι οι νοσηλευόμενοι, αφού ζουν από πρώτο χέρι τις συνθήκες λειτουργίας. Το επικουρικό προσωπικό, ως προσωρινή λύση, τελεί συνεχώς υπό τη αίρεση της μη ανανέωσης της παραμονής τους. Οι λίγοι που στελεχώνουν τις κλινικές, προσπαθούν εναγωνίως να εξυπηρετήσουν με κάθε τρόπο.
Οι κραυγές απόγνωσης των πολιτών αλλά και των εργαζόμενων, αντιμετωπίζουν την απίστευτη αδιαφορία και την αδυναμία της διοίκησης να δώσει τόσο καιρό κάποιες αξιόπιστες λύσεις. Δεν μπορεί σ’ όλες αυτές τις εξοργιστικές εικόνες η διοίκηση να κλείνει αδιάφορα τα μάτια.
Όμως, όσο η υγεία αντιμετωπίζεται με όρους αγοράς και ως πεδίο κερδοφορίας, τόσο τα προβλήματα θα πληθαίνουν.
Το ζήσαμε όλοι πιο έντονα τα τελευταία χρόνια με την πανδημία, που ευτυχώς το δημόσιο υγειονομικό σύστημα ήταν αυτό που αντιστάθηκε και άντεξε χάρη στην αυταπάρνηση των εργαζόμενων, αλλά και τις τελευταίες μέρες με τις ελλείψεις σε βασικά φάρμακα.
Και τώρα τελευταία, λίγες μόνο μέρες μετά τις απολύσεις 19 καθαριστριών από το νοσοκομείο της Κομοτηνής, άλλοι 139 εργαζόμενοι του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης (Π.Γ.Ν.Α.) χάνουν τη δουλειά τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Πρόκειται για υπαλλήλους οι οποίοι εργάζονται κυρίως στους τομείς της καθαριότητας, της φύλαξης και της σίτισης, με ανανεούμενες συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Είναι άνθρωποι που κάλυψαν τις ανάγκες του νοσοκομείου, μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού. Δυστυχώς, το αντάλλαγμα των πολύτιμων υπηρεσιών που προσέφεραν αυτοί οι εργαζόμενοι, είναι η άμεση απόλυση τους αφού έχει αποφασιστεί η ανάθεση σε εργολάβο, παρόλο που δεν είναι σίγουρο ότι αυτό αποσκοπεί προς το δημόσιο οικονομικό συμφέρον.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Έβρου του ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής Έβρου αντέδρασε άμεσα και σ’ αυτό το ζήτημα και σε συνεργασία με τους βουλευτές κ. Φραγγίδη και κ. Μουλκιώτη σχημάτισαν και κατέθεσαν κοινοβουλευτική ερώτηση και ζητούν άμεσα απαντήσεις για το μέλλον των συμβασιούχων του Π.Γ.Ν. Αλεξανδρούπολης.
Δυστυχώς η δημόσια υγεία κάθε μέρα πέφτει θύμα των κεντρικών πολιτικών που εφαρμόζονται από την Κυβέρνηση και τους κατά τόπους λειτουργούς της και υποβαθμίζεται σταδιακά.
Οι πολίτες του Έβρου και της περιφέρειας μας, δεν αξίζουν τέτοια αντιμετώπιση και το ΠΑΣΟΚ που σφράγισε την πορεία του με την δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστεί με πολιτικές υποβάθμισης και ιδιωτικοποιήσεων. Γι’ αυτό προτείνουμε:
- Όχι στην ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
- Όχι στην κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του Ε.Σ.Υ.
- Ενιαίο Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας υπό δημόσια εποπτεία.
- Σύγχρονα και λειτουργικά δημόσια νοσοκομεία με αξιοκρατική επιλογή Διοικητών, ολοκληρωμένοι προϋπολογισμοί και αυτονομία στην λήψη αποφάσεων, ολοήμερη λειτουργία ιδίως στον χειρουργικό τομέα και στις επεμβατικές μονάδες κάθε ειδικότητας με τις ανάλογες αμοιβές στο προσωπικό, δυνατότητα συμβάσεων με ασφαλιστικές εταιρείες για άντληση πρόσθετων εσόδων, νέος χάρτης Υγείας που ανταποκρίνεται στις πληθυσμιακές αλλαγές.
- Γενναία χρηματοδότηση του Ε.Σ.Υ. από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου