Τι συμβαίνει τελικά με την ανανέωση της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας – Βουλγαρίας για τη διοχέτευση ύδατος μέσω του ποταμού Άρδα;

 

Ο νομός Έβρου κι ιδιαίτερα το βόρειο τμήμα του, αποτελεί μια από τις πέντε μεγαλύτερες αρδευόμενες καλλιεργήσιμες πεδιάδες της Ελλάδας και σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή της χώρας μας. Ο κύριος κορμός της τοπικής οικονομίας στηρίζεται στη γεωργία. 

Είναι αυτονόητο ότι, όταν εκκρεμεί ακόμη το θέμα της ανανέωσης της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας – Βουλγαρίας για τη διοχέτευση ύδατος στην Ελληνική πλευρά μέσω του ποταμού Άρδα και δεν υπάρχει κάποια επίσημη ενημέρωση για την εξέλιξη της, παρά μόνο κάποιες αόριστες καθησυχαστικές δηλώσεις που δεν στηρίζονται βάσιμα κάπου, οι αγρότες να αγωνιούν και να βρίσκονται σε αναβρασμό. Φοβούνται να προγραμματίσουν για την καλλιεργητική περίοδο, καθώς αισθάνονται ανασφάλεια.

Με αυτήν την συμφωνία 60 ετών που υφίσταται μέχρι τον Ιούλιο του 2024, η γειτονική χώρα είχε την υποχρέωση να διοχετεύει 186 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερό ετησίως στην ελληνική πλευρά, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, προκειμένου να αρδεύονται άμεσα 202.000 στρέμματα του βόρειου Έβρου και έμμεσα άλλες 80 - 100.000 στρέμματα της ίδιας περιοχής.

Εκτός της άρδευσης, το θέμα αφορά σε ποταμούς που έχουν προκαλέσει κατά καιρούς έντονα πλημμυρικά φαινόμενα (Έβρος, Άρδας). Επομένως, αποτελεί και ζήτημα πολιτικής προστασίας.

Τα ερωτήματα που θέτουμε προς την Κυβέρνηση είναι τα εξής:

1. Μέχρι να φτάσουν οι δύο πλευρές σε συμφωνία, είθισται να συστήνεται μια κοινή διακρατική τεχνική ομάδα εργασίας που επεξεργάζεται όλα τα τεχνικά ζητήματα και καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις. Σε αυτή την επιτροπή θα πρέπει να υπάρχουν εκπρόσωποι των Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων και της Περιφέρειας. Γιατί δεν λειτουργεί τέτοια επιτροπή;

2. Έγινε αξιολόγηση της εφαρμογής της συμφωνίας τα 60 χρόνια που είναι σε ισχύ, καθώς έχει μεταβληθεί τα δεδομένα;

3. Γιατί φτάσαμε στο παρά πέντε της λήξης της συμφωνίας και δεν έκλεισε η ανανέωση της σε ικανό διάστημα νωρίτερα για να μην προκαλέσει πανικό;

4. Γιατί μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε ενέργειες που θα συμβάλλουν συμπληρωματικά στην άρδευση των χωραφιών, όπως τον καθαρισμό του φράγματος στο Θεραπειό και την αποκατάσταση των βλαβών στον υδροταμιευτήρα Κομάρων; 

Το ζήτημα για την επαναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών είχε τεθεί έγκαιρα από όλους τους συναρμόδιους τοπικούς φορείς. Άλλωστε, η Ελλάδα κι η Βουλγαρία ως μέλη της Ε.Ε., έχουν την υποχρέωση να εφαρμόζουν τις Οδηγίες 2000/60 και 2007/60, που αφορούν την αμοιβαία συνεννόηση τόσο για την εκμετάλλευση των υδάτων, όσο και για την στρατηγική αντιμετώπιση των κινδύνων πλημμυρών και της ξηρασίας.

Μέχρι πότε πρέπει να περιμένουμε την Κυβέρνηση των «αρίστων» να ασχοληθεί σοβαρά με τα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία

Νέο χαράτσι - έκπληξη επιβάλλει η ΔΕΗ στους ΓΟΕΒ – ΤΟΕΒ με ευθύνη της Κυβέρνησης της Ν.Δ.

 

Σύμφωνα με ανακοίνωση των ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ της περιοχής Ορεστιάδας, η ΔΕΗ τους ενημέρωσε ότι ζητάει πίσω το ποσό των 443.000 ευρώ περίπου, ως επιστροφή της κρατικής επιδότησης για τα έτη 2022 και 2023, οπότε θα κληθούν να το πληρώσουν οι αγρότες, ως έκτακτη εισφορά, που έκαναν χρήση του αρδευτικού νερού.

Η αιτιολογία για τις χρεώσεις, όπως αναφέρεται στους χρεωστικούς λογαριασμούς της ΔΕΗ που ήδη έχουν αποσταλεί, είναι η «διαφορά κρατικής επιδότησης» λόγω υπέρβασης του πλαφόν επιδότησης κατά τους μήνες Φεβρουάριο του 2022 έως και τον Οκτώβριο του 2023. 

Τα παραπάνω προέκυψαν κατόπιν των ΥΠΕΝ/ΔΗΕ/125322/21619 (ΦΕΚ Β 6800/1.12.2023) και ΥΠΕΝ/ΔΗΕ/152/4/2.1.2023 Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων των Υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης, Οικονομίας και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, χωρίς καμία ενημέρωση ή προειδοποίηση προς τους καταναλωτές – αγρότες. Οι χρεωστικοί λογαριασμοί της ΔΕΗ αφορούν τους ΓΟΕΒ – ΤΟΕΒ όλης της χώρας και ουσιαστικά τους οδηγεί σε χρεωκοπία, αν δεν μπορέσουν να ανταπεξέλθουν άμεσα οικονομικά σ’ αυτή την υποχρέωση.

Ουσιαστικά, η Κυβέρνηση έδωσε μια κρατική ενίσχυση για το ηλεκτρικό ρεύμα για να χρυσώσει το χάπι της ενεργειακής ακρίβειας προεκλογικά και τώρα τη ζητάει πίσω σε ανύποπτο χρόνο και μάλιστα αναδρομικά.

Οι νέες και μη αναμενόμενες χρεώσεις της ΔΕΗ, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν τους ήδη οικονομικά εξουθενωμένους αγρότες μας στην εξαθλίωση και καθιστούν την άρδευση των καλλιεργειών ολοένα και πιο ασύμφορη οικονομικά. Ταυτόχρονα δημιουργούν συνθήκες οικονομικής ασφυξίας στους ΤΟΕΒ και στον ΓΟΕΒ του νομού μας οι οποίοι είναι απολύτως «υγιείς» (ενώ σε άλλες περιοχές της χώρας κάποιοι είναι υπερχρεωμένοι), που μετά βίας προσπαθούν να καλύψουν τα βασικά λειτουργικά τους έξοδα.

Η γεωργία είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας της περιοχής μας και οι οργανισμοί εγγείων βελτιώσεων είναι πολύ σημαντικός κρίκος της αγροτικής παραγωγής.

Το μοναδικό διαρθρωτικό, αποτελεσματικό, κοινωνικά δίκαιο και μάλιστα «πράσινο» μέτρο, που μπορεί να μειώνει κάθε χρόνο, για 25 χρόνια, κατά 60-70% το ενεργειακό κόστος των αγροτών, έχει ήδη νομοθετηθεί από το 2014. Σύμφωνα με το Ν.4296/2015, οι 300.000 αγρότες, που είναι μέλη στους 400 περίπου Τοπικούς και Γενικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΓΟΕΒ/ΤΟΕΒ), κατά προτεραιότητα μπορούσαν να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά, με επιδότηση έως 70% από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης ΠΑΑ. Αυτό μπορούσε να πραγματοποιηθεί είτε μεμονωμένα ή μέσω των Ενεργειακών Κοινοτήτων. Δυστυχώς οι επόμενες κυβερνήσεις, του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., δεν στήριξαν πολιτικά αυτές τις προσπάθειες για να συμβάλλουν στη μείωση του ενεργειακού κόστους των αγροτών, αλλά συνέβαλλαν να έχουν προτεραιότητα μεγάλες ιδιωτικές ενεργειακές επενδύσεις, μπλοκάροντας τα ηλεκτρικά δίκτυα διανομής και ακυρώνοντας τις προσπάθειες για ενεργειακή δημοκρατία.

Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, όμως μπορεί με γρήγορες και συντονισμένες κινήσεις να προχωρήσει αυτό το σχέδιο. Αν όντως υπάρχει ενδιαφέρον για να ενισχυθεί η αγροτική οικονομία. Υπάρχει όμως;