Πως θα προσελκύσουμε νέους επενδυτές ή θα ενισχύσουμε τους υπάρχοντες σ’ ένα τέτοιο κράτος, που με τις πυρκαγιές καιγόμαστε, με τις βροχές πνιγόμαστε και με τα χιόνια εγκλωβιζόμαστε;
Δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να λύσουμε αυτά τα βασικά ζητήματα. Επομένως, μάλλον θα πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτά. Άμεσα, οργανωμένα κι αποτελεσματικά.
Παρόλα αυτά, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις, που αφορούν κυρίως στην περιοχή μας, γι’ αυτό το εργαλείο που όλοι ευελπιστούν να αποτελέσει την ατμομηχανή της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή, είναι γεγονός ότι εμπεριέχει κάποια προνόμια για τη Θράκη σε σχέση με τις άλλες περιοχές, όπως βέβαια είχαν κι όλοι οι προηγούμενοι Αναπτυξιακοί Νόμοι που υλοποιήθηκαν. Αυτό δεν αποτελεί είδηση.
Αυτό όμως που θα περιμέναμε να δούμε ήταν:
• Η στόχευση που έχει ο Νόμος ως επενδυτικό εργαλείο και το αποτύπωμα του στην περιοχή μας.
• Η πρόκριση κλάδων εθνικής προτεραιότητας με επιπλέον ενίσχυση που θα δείξουν έναν νέο εθνικό προσανατολισμό.
• Η επιπλέον πριμοδότηση σε περιοχές που μαστίζονται από ιδιαίτερα προβλήματα.
Αυτά δυστυχώς δεν τα είδαμε.
Στον Αναπτυξιακό Νόμο, απουσιάζουν οι τομείς οι οποίοι θα μπορούσαν να χαράξουν έναν νέο συγκεκριμένο προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου η χώρα να αλλάξει παραγωγική κατεύθυνση, που είναι και το ζητούμενο μετά τη δεκαετή οικονομική κρίση, που αποκάλυψε τις διαχρονικές παθογένειες του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Δεν συμπεριλαμβάνονται ως επιλέξιμες οι ατομικές επιχειρήσεις, ούτε καν με την προϋπόθεση ότι θα μετατραπούν σε εταιρίες. Δεν υπάρχουν κίνητρα για δημιουργία δικτυώσεων (καθέτων και οριζοντίων). Δεν συμπεριλήφθηκαν κλάδοι περιζήτητοι στην Ε.Ε. και ελκυστικοί σε ξένους επενδυτές, όπως η χημική βιομηχανία, τα φάρμακα και η υγεία, ο μηχανολογικός εξοπλισμός και τα ηλεκτρονικά. Μειώνει την ενίσχυση προς τους συνεταιρισμούς, αποτρέπει τις μικρές επιχειρήσεις να γίνουν μεσαίες και παράλληλα ανοίγει το δρόμο στις μεγάλες επιχειρήσεις να απορροφήσουν τις μικρές.
Όσον αφορά στο νομό Έβρου, δίνονται τα ίδια κίνητρα για επενδυτικά σχέδια είτε γίνουν στο βόρειο τμήμα του Έβρου, είτε δίπλα στην υπερσύγχρονη Εγνατία, το αεροδρόμιο, το λιμάνι και το σιδηρόδρομο. Δε λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, ώστε να ενισχυθούν προνομιακά εκείνες μαστίζονται περισσότερο από την ανεργία και το δημογραφικό, που σηκώνουν το βάρος των μεταναστευτικών ροών. Δεν πριμοδοτεί γενναιόδωρα, παρόλο που θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα, παραγωγικούς τομείς όπως την Αγροδιατροφή που αφορά άμεσα στους Αγρότες – Κτηνοτρόφους.
Ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος είναι πράγματι ευνοϊκός για επενδύσεις στο νομό Έβρου συνολικά. Είναι ευνοϊκότερος από ότι στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης. Είναι όμως γεγονός ότι υπάρχει ιδιαιτερότητα στο νομό Έβρου. Δεν αποτελεί δέλεαρ για νέα επενδυτική προσπάθεια το βόρειο τμήμα του νομού, καθώς δεν εμπεριέχει κανένα επιπλέον κίνητρο που να αντισταθμίσει τα προβλήματα και τα μειονεκτήματα (μεταφορικό κόστος, μακριά από βασικές υποδομές όπως λιμάνι, αεροδρόμιο, κτλ).
Έτσι λοιπόν, θα είναι κι αυτός ο Αναπτυξιακός Νόμος, ιδιαίτερα για το βόρειο τμήμα του νομού, ένα αναπτυξιακό εργαλείο με πολύ χαμηλή ανταποδωτικότητα. Θα βοηθήσει κάποιες επενδυτικές προσπάθειες κυρίως υφιστάμενων επιχειρήσεων, δε θα αποτελέσει όμως σε καμιά περίπτωση εφαλτήριο για μια ουσιαστική αναπτυξιακή παρέμβαση.
